Richtlijnen voor een geslaagde droogstand

Koeien krijgen al snel een te rijk rantsoen doordat de kwaliteit van kuilgras gauw te goed is. Zeker voor droogstaande koeien kan dit een heikel punt zijn. Tijdens de droogstand is het belangrijk dat de energieopname krap is en de pens van de koe gevuld blijft. Gebeurt dat niet, dan zal de pens krimpen. Voer je in de droogstand te rijk, dan vreet de koe zich rond en na afkalven te weinig. Een smaakvol, maar schraal rantsoen is daarom het meest geschikt.

Matige voederwaarde vereist

Voor een optimale droogstand is een matige voederwaarde vereist: ongeveer 800 VEM per kg droge stof (DS) en in de laatste tien dagen voor afkalven 840 VEM. Dat adviseert Paul Dobbelaar, voormalig docent aan de faculteit diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht. Om deze 800 VEM/kg DS te bereiken, is het noodzakelijk om een zware snede te maaien. Dit betekent dat, anders dan vaak wordt beweerd, een ruime hoeveelheid drijfmest op zijn plaats is. Doordat het gras langer doorgroeit, daalt het kaliumgehalte. Mocht het kaliumgehalte toch hoog uitpakken, dan kan extra magnesium worden bijgevoerd. De magnesiumvoorziening kan in de urine worden gemeten.

Overgangsrantsoen

Een matige energieopname en een ruime magnesiumopname helpt om melkziekte te voorkomen. Daarbij wordt aangeraden om in principe dezelfde types ruwvoer aan te bieden als tijdens de lactatie. Een overgangsrantsoen in de laatste 10 dagen voor afkalven kan nuttig zijn om een geleidelijke rantsoenovergang te realiseren. Het is echter niet nodig om al krachtvoer bij te voeren.

Droogstandsrantsoen in de praktijk

Zien hoe een geslaagde droogstand er in de praktijk uit kan zien? Lees dan de ervaring van melkveehouders Menno en Simone Hoogland uit Schalkwijk in de aanstaande editie van het vakblad Melkveebedrijf.

Tekst: Annabel Klein Woolthuis

Het hele artikel, thuis op de mat?